Падвiды: не мае.

Бiятоп: узвышаныя і горныя тэрыторыі; у Еўропе гняздуе на вышыні 300-1500 м в. у. м., у Азіі –  вышэй за 2000 м в.у.м., корміцца таксама на раўнiнах, галоўным чынам у паўпустынях, стэпах, на вялікіх па плошчы пашах.

Гняздо: часцей на дрэвах, радзей на скальных выступах, адзіночна (пара ад пары на адлегласцi ў 750-1500 м), радзей у свабодных калонiях (гняздо ад гнязда на адлегласці прыбл. 100 м), часцей за ўсё, каля верхняй мяжы лясоў; з тоўстых i сухiх галiн (пераважна хвойных дрэў); высцiлка з галiнак, кары, моху, каранёў i травы (часта з прымессю шэрсцi). Новае гняздо: D = 130-150 см, H = прыбл. 60 см; старое: D = 150-250 см, H = прыбл. 100 см.

Яйкi: звычайна 1 (вельмi рэдка 2), асiметрычнае, з мноствам нерэгулярных, iржавых мазкоў (на тупым канцы) на брудна-белым або светла-бурым фоне. Памеры: 88,5 х 66,5 мм (83,5-98,5 х 63,5-72,5 мм).

Арэал: разарваны; Пiрэнейскi п-аў, Балеары, Балканы, паўд. Крым і ад М. Азii праз Каўказ, Б. Усход i Сярэд. Азiю да Манголii i ўсх. Кiтая. У Францыi ў 1992 г. рэінтрадуцыравана 5 асобін (subadultus).

Пералёты: паўднёва-заходнія папуляцыi аселыя, качуюць, а паўночна-ўсходнія – пералётныя (II-IV, X-XI). Пад час качовак залятаюць на Пн ад межаў арэала (у Вялікабрытанію, Бельгію, Данію, Фінляндыю, Францыю, Галандыю, Германiю, Польшчу, Латвію, Эстонію, Чэхію, Славакію, Венгрыю, Аўстрыю, Швейцарыю, Румынію, Беларусь, Малдавію).

Месца зiмовак:на З – у межах гнездавога арэала, на У – у месцах, прылеглых да паўд. межаў арэала.

Беларусь: вельмі рэдкі, выпадкова залётны від.

Вельмi вялiкi. Апярэнне ўсё аднолькава бурае з неаперанай галавой. Ад белагаловага сіпа адрознiваецца больш цёмным апярэннем i формай хваста. Звычайна сустракаюцца па аднаму. Голас: цiхi пiск i хрыплае карканне. Даўжыня цела 100-110 см, размах крылаў 250-295 см.